Classical Jazz Concert Prijs
Conservatorium Maastricht - Willem Hijstek Zaal
19:30
Op 4 november 2022 om 19:30 zal Conservatorium Maastricht de finalisten van de AIM, de Award voor Innovatie in Muziek, in première laten gaan.
De Award voor Innovatie in Muziek viert zijn derde jaar! AIM stimuleert de ontwikkeling van originele ideeën door €5000 toe te kennen aan een van onze studenten. Dit jaar is het motto van AIM: LICHT!
Kom op 4 november naar de finale van deze award.
De finalisten zijn:
- Luca Vaillancourt
- Juliette Romboti
- Théo Dufour
- Luna Gräfin von Hardenberg
- Konstantinos Loumpas
Aguamarina - Luca Vaillancourt
Aguamarina is een voorstelling die een brug slaat tussen verloren tradities en hedendaagse muziek. Als immigranten van de derde, tweede en eerste generatie is de kern van Triana en Luca's visie dat culturele kennis en tradities niet "eigendom" zijn van iemand; ze bestaan als entiteiten die gedijen op constante heruitvinding en evolutie. Door het ontmoetingspunt tussen verhalen over erfgoed, Flamenco folklore en populaire mythische iconografie te verkennen, breekt het duo de ketens van orthodoxie en hoopt anderen te inspireren om hun eigen verloren tradities opnieuw op te zoeken.
Hun compositie Aguamarina verkent thema's van liefde, spiritualiteit, begeleiding en natuur. In samenwerking met een team van jonge creatievelingen en het mengen van dimensies van muziek, poëzie, kostuum en beweging, leunt hun uitvoering op de kunst van het verhalen vertellen. Aguamarina, die een verkenning van verschillende uitdrukkingsvormen belichaamt, is een ontmoeting tussen onderzoek en rauwe, intieme uitvoering.
Componisten: Luca Vaillancourt & Triana Segovia
Arrangeur: Luca Vaillancourt
Contrabas: Peter Willems
Koor: Mariann Kiss, Amelie Jost, Gabriel Montenegro, Gabriel Kruse, Denise Farricella, Melanie Schlüter, Peter Willems, Sondre Kvingedal
Ad Astra - Juliette Romboti
Door het creëren van een volledig meeslepende ervaring, nodigt dit werk het publiek uit om collectief verbinding te maken met 'het licht binnenin'. Terwijl het losjes verwijst naar het lang gebruikte verhaal van zoeken door de duisternis naar licht, gebruikt het stuk sterren en verre melkwegstelsels als een visuele metafoor om toegang te krijgen tot het licht binnenin onszelf.
Componist, Beeldend Kunstenaar, Juliette Romboti
Geluidsingenieur, Nader Adabnejad
Sopraan, Margarita Dudčaka
Mezzo-sopraan, Jeske de Haart
Alt-saxofoon, Francesca Fantini
Alt-saxofoon, Elena Toro Arróniz
Alt-saxofoon, Jorge Gómez Josa
Het laatste licht - Théo Dufour (filmconcert)
September 1939. Terwijl Europa aan het begin van een oorlog staat en er grote onzekerheid heerst, leiden Madeleine, Philippe en hun dochter Rose een zo rustig mogelijk leven. Maar de oorlog komt eraan en zal alles verwoesten. Op een dag valt er een bombardement, en rennen de meisjes naar de kelder om zich te verstoppen. Spoedig zullen de herinneringen het laatste licht worden dat hen verlicht.
In een geweldige samenwerking met filmregisseur Robin Guimmara, jazzgitarist Francisco Laurito en koordirigent Zi Zhang Wang.
Om een Vlinder te Worden - Konstantinos Loumpas
"Om een vlinder te worden" vertelt het verhaal van een jonge man die durft te dromen in een landschap van ellende en verval. De echo van een zwak liedje te midden van het geraas van vlammen, wiegt de jonge man in slaap, en in zijn dromen wenst hij niets liever dan een vlinder te worden, iets te worden dat verder reikt dan de grenzen van zijn wereld hem toestaan te zijn, en daarbij de vergankelijke realiteit van die wereld te veranderen.
Tijdens de voorstelling duikt het publiek in de dromen van de protagonist terwijl hij in slaap valt, maar ook in zijn dromen en verlangens voor een betere toekomst. Fenomenaal verschillende benaderingen van dromen, maar eigenlijk zeer vergelijkbaar omdat beide verbeeldingen zijn van een werkelijkheid die niet in volle zin bestaat, maar vol potentieel zitten omdat in dromen alles mogelijk is.
"Om een vlinder te worden" presenteert een pessimistische realiteit en de angst voor grenzeloos dromen die het met zich meebrengt. De jonge man in het verhaal vertegenwoordigt niets minder dan iedere persoon die ambities en doelen heeft voor de toekomst, zo schijnbaar gek en onmogelijk als het verlangen om een vlinder te worden. Door het pessimistische landschap dat wordt gepresenteerd, een herinnering aan de corrupte en wrede kant van onze wereld, wil ik de boodschap overbrengen dat we altijd moeten vechten voor een betere toekomst en verandering moeten nastreven voor wat moet veranderen, en dit gevecht begint met een eenvoudige droom.
Uitvoerenden:
Ariadna Ruiz – Piano
Taja Rijavec – Harp
Pierre Anfray – Percussie
Eleni Dendrinou – Zang
Nebula - Luna Gräfin von Hardenberg
'NEBULA' is een meeslepende ervaring waarin we via de muziek van Eric Whitacre en Ola Gjeilo een glimp van de mysterieuze schoonheid van de lichten in de ruimte verkennen en terugdenken aan het noorderlicht.
Een nevel is een gigantische wolk van licht, stof en gas in de ruimte. Sommige nevels ontstaan uit de explosie van een ster die sterft, terwijl andere nevels worden gecreëerd door de geboorte van nieuwe sterren.
De gezongen teksten vertellen over een krachtige soort schoonheid die te zien is in het noorderlicht en in de goddelijke geboorte. Met warm licht zo zwaar als puur goud, "Lux, calida gravisque pura velut aurum", en met zacht zingende engelen voor de pasgeboren baby, "Et canunt angeli molliter modo natum." Zo verwelkomt de nevel ook de nieuwe geboorte van een ster met zijn licht.
Maar ook hoe mooi en angstaanjagend dat licht kan zijn, vreselijk als een leger dat in slagorde is opgesteld, “terribilis ut castrorum acies ordinata.”, waardoor we wegvluchten terwijl we smeken om uw ogen van ons af te wenden, "Averte oculos tuos a me, quia ipsi me avolare fecerunt."
'NEBULA' herinnert ons eraan dat hoewel we ons verliezen in het alledaagse leven, we slechts een klein stukje zijn in de puzzel van het universum. Er zijn veel onbekende dingen die veel groter zijn dan wij, dingen die we niet volledig begrijpen en waarover we geen controle hebben. We kunnen de schoonheid alleen van een afstand observeren en eraan worden herinnerd dat ook wij als hen kunnen zijn wanneer we echt met elkaar verbinden: voortdurend veranderend, onvoorspelbaar en in staat om krachtige, mooie lichten om ons heen te creëren door het delen van deze ongelooflijke reis van bestaan waar we allemaal aan deelnemen. "Vergeet niet naar de sterren te kijken en niet naar je voeten. Probeer te begrijpen wat je ziet en vraag je af wat het universum doet bestaan. Wees nieuwsgierig." -Stephen Hawking
Luna Gräfin von Hardenberg is een klassieke zangeres, die momenteel studeert bij Axel Everaert. Als artiest is ze zeer geïnteresseerd in het integreren van muziek met visuele kunst om interactieve en meeslepende ervaringen te creëren. Vanwege haar multiculturele achtergrond is ze vastberaden om muziek te gebruiken om mensen samen te brengen ondanks onze verschillen.
Koorzangers
Sopranen:
Malena Hoffmann
Nora Tarraf
Naïs Toniello
Alten:
Sarah Meyer
Francisca Silva Djacabi
Tenoren:
Younes Müller
Sebastian Opgen-Rhein
Bassen:
Pieter-Jan Van den Broeck
Ethan Mileski
Aljoscha Ristow
Assistent lichteffecten:
Giulio Branda
Dr. Peter Peters
Peter Peters is bijzonder hoogleraar in de innovatie van klassieke muziek en universitair hoofddocent aan de Faculteit der Cultuur- en Maatschappijwetenschappen, Universiteit Maastricht. Voordat hij naar de Universiteit Maastricht kwam, werkte hij als journalist en criticus in de klassieke muziek. Zijn onderzoek richt zich op het innoveren van klassieke muziekpraktijken, speciaal symfonische muziek. Samen met Stefan Rosu ontwikkelde hij de onderzoekslijnen in het MCICM: de rol van klassieke muziek en de waarde ervan voor de samenleving; de manieren waarop de relatie tussen uitvoerders van klassieke muziek, zoals symfonieorkesten, en hun publiek wordt bemiddeld; en de manieren waarop klassieke muziekpraktijken bijdragen aan het behoud van ons culturele en sociale klinkende erfgoed.
René Rousseau
Samen met Cecile Maas is René Rousseau initiatiefnemer en sponsor van de prijs. Het doel van deze prijs is om de horizon en het werkveld van studenten te verbreden, om nieuwe deuren te openen in het creatieve, muzikale en sociaal-culturele veld. Met deze prijs hopen ze dat finalisten nieuwe bronnen aanboren, nieuwe publieken vinden en de kansen op de markt vergroten door innovatieve paden te volgen. Zie de mogelijkheden en kansen en ga verder dan je je kunt voorstellen! Leren de regie te voeren over de uitvoering van A-Z, en mogelijk op een multidisciplinaire manier samen te werken, om je productie te ontwerpen en te implementeren, wat op zijn beurt nieuwe dimensies kan toevoegen aan het concept en de uitvoering. En niet te vergeten het publiek, dat binnen hun eigen referentiekader kan worden verbaasd, verrast en uitgedaagd en kan reflecteren op wat de uitvoering biedt.
Stijn Huijts
Stijn Huijts is CEO en directeur van het Bonnefantenmuseum in Maastricht. Voordat hij in 2011 bij het museum kwam, was hij oprichter en directeur van SCHUNCK, een multidisciplinair museum voor hedendaagse kunst, muziek, dans en literatuur. Hij was directeur van het Stedelijk Museum Het Domein in Sittard. Hij heeft verschillende tentoonstellingen en samenwerkingsprojecten met kunstenaars georganiseerd, waaronder het Nederlandse Paviljoen op de 26e São Paulo Biënnale. Als huidig adviseur van het Mondriaan Fonds was hij lid van het bestuur van het International Committee for Modern Art Museums (CIMAM), de Commissie Beeldende Kunst, Vormgeving en Architectuur van de Raad voor Cultuur en lid van de raad van bestuur van het Nationaal Bureau voor Cultureel Erfgoed. Huijts is docent aan internationale postdoctorale onderzoeksinstituten en lid van de International Association of Art Critics en ICOM. Hij heeft een MA in Algemene Cultuurwetenschappen van de Universiteit van Amsterdam.
Brigitte van Eck
Sinds 2021 is Brigitte van Eck directeur van Theater aan het Vrijthof. Haar doel is om de culturele en sociale ambitie van het stadstheater te realiseren; cultuur voor een breed en divers publiek. Daarbij moet zij op zoek gaan naar samenwerkingen met partners uit zowel het culturele veld als het bedrijfsleven, waarbij cultuur wordt ingezet als economische schakel in een aantrekkelijk ondernemers- en woonklimaat in Maastricht als cultuurstad. Voordat Van Eck begon bij het Munttheater, leidde zij onder meer Toneelgroep Maastricht.
Laia Genc
Laia Genc, wonend en werkend in Duitsland, maakt deel uit van een rijke muziekscene in Keulen en speelt concerten door heel Europa en de wereld, of het nu met haar eigen projecten is of als side woman. Aan veel projecten voegt Laia een speciale kleur toe als een sensitieve soundpaintress, improvisator, componist en arrangeur op haar eigen bijzondere manier van het mixen van jazz, vrije improvisatie en veel muzikale charme tot een onmiskenbare sound. Haar pianotechnieken geven Laia de vrijheid om volledig de grens tussen gecomponeerde structuren en improvisatievrijheid te verkennen. Ze is altijd geïnteresseerd in het combineren van ideeën, het combineren van verschillende muziekstijlen en deze laten groeien tot iets bijzonders.
