Toekomstbos!
De Prijs voor Innovatie in Muziek wordt drie jaar oud! AIM stimuleert de ontwikkeling van originele ideeën door €5000 toe te kennen aan een van onze studenten. Dit jaar is het motto van AIM: Toekomstbos! Het richt zich op de schadelijke impact van de menselijke samenleving op haar natuurlijke omgeving en de dringende behoefte aan verandering. AIM 2021 kijkt naar de toekomst en de uitdagingen die daarbij horen. Een cruciaal onderwerp voor de menselijke samenleving dat vraagt om innovatie op grote schaal – de relatie tussen de mensheid en het ecologische systeem van de planeet. Levensstijl en consumptie, vormgegeven door het Westen, hebben een grote impact op ecologische systemen over de hele wereld. We zijn getuige van stijgende temperaturen en natuurrampen. Naarmate de behoefte aan actie groeit, gaan samenlevingen op zoek: nieuwe waardenstelsels, filosofische concepten en innovatieve manieren naar een leven in balans met de natuur zijn in opkomst. Hiermee ontstaat de behoefte aan creatieve, innovatieve concepten voor milieuvriendelijk gedrag. Welke rol kunnen muziek en muzikanten in deze context spelen?
Toekomstbos is met name geïnspireerd door het herbebossingsproject “Instituto Terra” van het Atlantische Regenwoud in Brazilië, geïnitieerd door fotograaf Sebastiao Salgado.
Noel Aiyar
Mother Knew a Forest Once is een sonische verkenning van de plek die bossen innemen in ons collectieve geheugen, onze emoties en verbeelding. Centraal hierin staat een heel reële zorg: het snel verdwijnen van ecosystemen over de hele wereld, ten dienste van monoculturen en geïndustrialiseerd consumentisme. Terwijl de dimensies en diversiteit van het organische leven om ons heen verdwijnen, vragen we ons af of er een toekomstige generatie kan zijn voor wie een echt bos, net als dinosauriërs, een schim uit het verleden is. Zou een toekomstig bos er een kunnen zijn waarvan de geluiden en fysieke realiteit worden gerecreëerd en getransformeerd in de verbeelding, gebaseerd op een overgedragen herinnering aan hoe vrij en heel de natuurlijke wereld ons ooit kon laten voelen. In lijn met de organische aard van het thema, maakt de voorstelling gebruik van muzikale verhalen over een kind dat is geboren op een kolonieplaneet en nog nooit een bos heeft gezien, waarbij het de dynamiek ervan reconstrueert door de sonische en emotionele herinneringen van zijn moeder. We leiden het door fasen van industrieel geluid naar fantastische wildheid met behulp van vertelling, instrumentaal optreden, live foleys en visuele montages. Het publiek wordt uiteindelijk uitgenodigd om deel te nemen aan het imaginarium van het kind via het interactieve samenspel van geluiden en een drumcirkel – om te reflecteren op en te verbinden met de emotionele bevrijding van het gevoel wild, natuurlijk en vrij te zijn.
Hon Ning Cheung (Heddy) - Drie Apocalyptische Oproepen
“Drie Apocalyptische Oproepen” is een theaterstuk in drie delen dat de live uitvoering van muzikanten, film en tape combineert. Als pessimistische optimist wilde de componist een desastreuze toekomst beschrijven met de hoop van de mensheid als oplossing. Gedurende het componeren werd Heddy diep geïnspireerd door gesprekken met verschillende mensen van het conservatorium, waarin ze luisterde naar hun verhalen over ontmoetingen met natuurrampen, zorgen over de planeet, speciale verbindingen met de natuur en hoop voor de toekomst. Het verhaal ontvouwde zich door een denkbeeldig rampenalarm in Zuid-Limburg en een stervend meisje "Alina" dat zonder water in het bos raakte, onderbroken door muzikale reacties op verschillende menselijke stemmen over hun TOEKOMST.
Het stuk werd uitgevoerd door de Nefelibata New Music Collective, opgezet door een groep muzikanten van het Conservatorium Maastricht sinds september 2021, die zich toelegt op het creëren van originele muziek geïnspireerd door mensen, de natuur en het leven.
Hon Ning Cheung (Heddy) is een harmonicaspeler & componiste uit Hong Kong. Als laatkomer in de muziek was de overgang van chemie naar compositie na de universiteit gemotiveerd door haar hoofdinstrument, de chromatische mondharmonica, in de hoop meer van de muzikale mogelijkheden ervan te delen met mensen via componeren en optreden. Als componist verdiept ze zich momenteel in de band tussen muziek en tekst, geïnspireerd door levenservaringen, herinneringsfragmenten, beelden en verhalen. Als natuurliefhebber en enthousiast bergbeklimmer gelooft ze dat er een aangeboren verbinding bestaat tussen muziek en natuur.
Programma Drie Apocalyptische Oproepen:
- Inertia
- Migraties
- Verdwijningen
Muzikanten:
- Klarinet in Bb: Chi Hin Cheong
- Altsaxofoon: Pedro da Silva Melo
- Klassieke gitaar: Edoardo Gatta
- Chromatische harmonica: Hon Ning Cheung
- Vocal: Alina Palus
- Piano: Lilian Phan
- Percussie: Colin Crandal
Menskelijke stemmen/Vertellers:
Carmen Elisa, Seulbi Cho, Daryl Chiew Kah Weng, Flavio Banni, Jeroen Riemsdijk, Thomas, Marie Hesberg, Asia Zakhareva, Ian van Wolferen, Hibiki Sakamoto, Ming Hong Lui, Joop Celis, Manuel Gottschlich, Sachit Ajmani, Chi Hin Cheong, Pedro da Silva Melo, Edoardo Gatta, Lilian Phan, Colin Crandal
Juliette Romboti - Het Geluid van Bomen
Bossen en bomen omringen ons op vele manieren. We proberen ze waar te nemen met onze zintuigen of te meten met wetenschap. Maar kunnen we volledig begrijpen wat een boom is via deze twee middelen? Dus, wat is de essentie van een boom? Voelt het iets en zo ja, wat voelt het dan? Als het zou kunnen communiceren, wat zou het dan zeggen? Dit zijn de vragen waarmee ik mijn creatieve proces begon. Het resulterende stuk is een abstracte impressie die onderzoekt hoe bossen zouden klinken als ze konden spreken; en hoe ze eruit zouden zien als we zouden kunnen zien wat er onder de oppervlakte gebeurt.
Ik studeer momenteel klassieke compositie bij Vykintas Baltakas. Samen met mijn eerdere ervaring in de beeldende kunst verken ik de mogelijkheden om geluid en beeld samen te voegen tot één expressiemiddel. Zowel mijn beeldende kunst als muziekcompositie richten zich op het creëren van een diepere verbinding binnen jezelf, met anderen en met de natuur.
Doe mee met de Bosfondsenwerving!
Hoe kunnen kunst en muziek worden gebruikt om een diepere zorg, nieuwsgierigheid en waardering voor de natuur te stimuleren? Met dit stuk wil ik een ruimte creëren waarin het publiek zich kan verbinden met de essentie van bossen en bomen. Echter, ik vind het ook belangrijk om de ervaring om te zetten in concrete actie. Voor elke bezoeker van de live uitvoering van de Award for Innovation in Music op 12 november 2021 in het Conservatorium Maastricht, zal een donatie worden gedaan aan One Tree Planted, een organisatie die voor elke gedoneerde euro één boom plant. Ik nodig je uit om het aantal bomen dat we kunnen planten te verdubbelen en ook een boom te planten!
https://forest-fundraiser.raisely.com/juliette-romboti
Cello: Heidur Bjarnadottir
Sopraan: Margarita Dudčaka
Mezzo-sopraan: Adèle Sterck Filion
Alto saxofoon: Francesca Fantini
Alto saxofoon: Inés González Gómez
Irina Trajkovska - De Mogul
Mijn naam is Irina en ik heb samen met een team van getalenteerde collega's een korte film gemaakt. Deze korte film, genaamd 'De Mogul', is een zeer persoonlijk creatief project voor mij. Het vertelt het verhaal van een meisje dat zich in 6 verschillende delen van de wereld bevindt en hun worstelingen ervaart. Het zit vol symboliek en mijn eigen perceptie van de huidige gebeurtenissen met betrekking tot klimaatverandering. Het secundaire personage – De Mogul, is een symbool van de onwetende machthebbers wereldwijd.
Ik ben opgegroeid met media die signalen gaven en waarschuwden voor de gevaarlijke effecten die klimaatverandering kan veroorzaken. Het verhaal van mijn film is vrij simpel; het richt zich op een vrouw die probeert haar vak in vrede uit te oefenen en voortdurend wordt verstoord door de verslechterende staat van haar wereld. Het punt is om een boodschap van eenheid over te brengen; waar je ook ter wereld bent, klimaatverandering zal uiteindelijk, als dat nu nog niet zo is, zijn tol eisen in je leven. Daarom is de muziek in de film 6 verschillende uitvoeringen van het nummer “Let it be” van The Beatles. De korte film moet opvallend en symbolisch zijn. Elk item, elke actie en elk muziekgeluid vertelt een subtiel verhaal. Nadat de film is vertoond, wil ik echt een gevoel van urgentie en solidariteit bereiken. Maatschappelijke hervormingen moeten plaatsvinden en wereldleiders moeten beslissen over snelle veranderingen, maar wij, de gewone mensen, moeten blijven wat we altijd zijn geweest: menselijk. Ik wil de mensen in het publiek inspireren dat ze al vanavond kunnen bijdragen. Stel je voor dat je een maaltijd voorziet voor een kind duizenden kilometers verderop op een ander continent, of dat je iemand laat glimlachen als ze de kleding dragen die je gedoneerd hebt, of stel je de momentum voor dat we kunnen krijgen als we een belangrijke petitie ondertekenen.
Wat er met de wereld gebeurt, is massale vernietiging van huizen, bossen, ecosystemen. Daarom hebben we een massale reactie nodig als tegenkracht. Er is een bepaald verhaal in de media dat ons vertelt dat, ongeacht hoeveel we recyclen of doneren, we geen deuk op wereldschaal zullen maken. Maar dat is een verkeerde benadering, ik denk dat we menselijk moeten blijven, zelfs onder de grootste druk.
Ik wil de mensen noemen die me hebben geholpen deze droom te verwezenlijken. Zonder hen zou het niet mogelijk zijn geweest om dit project te creëren.
Tameem Kammouhi – producent en videograaf
Pian Vane – componist
Jesus Serrano Huitron – geluidstechnicus
Joshua Franken – acteur
Lorenzo Rietveld – video-editor
Anna Gunnarsdottir & Harmoney Lee - Microcosm
Welkom bij onze voorstelling genaamd Microcosm, met een pianist en een plant!
Als een metafoor voor het spelen voor onze ecosystemen willen we je laten zien hoe je via muziek in verbinding kunt komen met de natuur. We hebben onze planten verbonden met sensoren en gegevens verzameld om midi te genereren, een digitaal formaat voor muziek. Met midi creëerden we geluiden en visuals die je vanavond kunt ervaren met de introspectieve tonen van Clair de lune van Claude Debussy.
Onze boodschap vraagt iedereen om te erkennen dat planten en mensen deel uitmaken van een groter ecosysteem — een ecosysteem dat aan het instorten is en met uitsterven wordt bedreigd. Onze relatie met onze natuurlijke wereld is verbroken. Tijdens de pandemie hebben velen van ons mini-bossen in onze huizen gecreëerd om ons te helpen omgaan met sociale afstand en ons gezond te houden. Het is tijd dat we de kleine aspecten van de natuur erkennen en bedanken.
We moeten onze ecosystemen in stand houden, net zoals we onze planten thuis moeten onderhouden. Klimaatverandering vindt nu plaats. IJsland had in 2014 al de eerste begrafenis voor een gletsjer. Zodra een gletsjer smelt, kan deze niet terugkomen. In de komende eeuwen zullen al onze belangrijkste gletsjers hetzelfde lot ondergaan. Als het verdwijnen van een gletsjer niet genoeg is, wat zal dan onze ogen openen?
Vanavond willen we onderzoeken hoe het zou zijn als we echt naar de natuur zouden kunnen luisteren. Doe met ons mee in deze ervaring en voel het microkosmos van onze kamerplanten met de hulp van technologie.
Anna Þórhildur Gunnarsdóttir is een IJslandse pianist, momenteel woonachtig in Maastricht, NL.
Harmoney Lee is een Canadese ontwerper, gevestigd in Toronto, CA.
Josh Baptista is een Canadese ontwerper, gevestigd in Toronto, CA.
Anna's en Harmoney’s eerdere AIM-werk kan hier worden bekeken.
Jury
- René Rousseau - Initiator en donor van AIM
- Stijn Huijts - Artistiek Directeur Bonnefantenmuseum
- Peter Peters - Bijzonder hoogleraar Innovatie van Klassieke Muziek (MCICM)
- Marleen Hartjes - Van Abbemuseum & Maastricht Institute of Arts
- Joachim Junghanss - Associate Director/Hoofd van Jazz & Pop Muziek aan het Conservatorium van Amsterdam
Vorige Winnaars
- 2019: Helen Svoboda & Andrew Saragossi
- 2020: Jien Chir Yap
Supporters van AIM
AIM wordt genereus gedoneerd door René Rousseau en Cecile Maas. Het wordt bovendien ondersteund door de Conservatorium Maastricht Foundation. Waardevolle steun wordt ook verleend door Hans Leufkens van HI Capital. De prijs is in samenwerking met het MCICM, het Maastricht Center for the Innovation of Classical Music, evenals Bonnefantenmuseum Maastricht.