Aljoscha Paulo Jonas Ristow, geboren in 1995 in Jever (Duitsland), is een muziektheoreticus, componist en koordirigent. Hij studeerde muziekgeschiedenis aan het Conservatorium van Amsterdam en aan de Musikhochschule Köln, evenals compositie in het jongtalentenprogramma van de Hochschule für Künste Bremen. Sinds 2021 doceert hij als docent Muziektheorie aan het Conservatorium Maastricht.
In zijn onderzoek richt hij zich hoofdzakelijk op het historische begrip van muziektheoretische concepten, zoals de geschiedenis van enharmonisme door de eeuwen heen, het tonale systeem van de barokcomponist en muziektheoreticus Jean-Philippe Rameau, de laatromantische classificatie van alteraties in akkoorden volgens Rudolf Louis en Ludwig Thuille, of opvattingen over muzikale vorm in 18e- en 19e-eeuwse compositieverhandelingen. Om zijn onderzoek te presenteren, wordt hij regelmatig uitgenodigd op conferenties van de Nederlands-Vlaamse Vereniging voor Muziektheorie (DFMT) en de Gesellschaft für Musiktheorie (GMTH).
In maart 2024 werd zijn onderzoek naar de geschiedenis van het enharmonisme bekroond met de Martin Lürsen Prijs. Als prijswinnaar werd hij uitgenodigd om zijn onderzoeksthesis 'Van Fundamentele Basstheorie tot Symmetrische Systemen: Over de Rol van Enharmonisme in de Muziek van Rameau, Wagner en Ravel' (Amsterdam, 2021) te presenteren met een lezing op de internationale conferentie van de Nederlands-Vlaamse Vereniging voor Muziektheorie in Amsterdam.